Obciążenie pionowe lub nachylone

Obciążenie pionowe mimośrodowe dla ław fundamentowych określa wzór Meyerhoja przyjmujący zredukowaną (zastępczą) szerokość ławy. Nośność graniczna na jednostkę długości wynosi QFb qgr=b Wprowadzając do powyższego wzoru rzeczywistą szerokość b otrzymuje się = b qgr. Stąd nośność graniczna dla = 0,17 współczynnik wpływu podstawy Nb osiąga połowę swej wartości normalnej, podczas gdy współczynniki Nh i Nc zachowują jeszcze około 700/0 swej wartości dla obciążenia osiowego, Dla stóp fundamentowych można posługiwać się wzorem  zastępując b i a, gdzie: ex i e y — mimośrody w kierunku szerokości i długości stopy. Dla fundamentów ławowych obciążonych ukośnie i mimośrodowo zagadnienie nośności podłoża znacznie się komplikuje, w szczególności jeśli chodzi o określenie współczynnika wpływu podstawy Nb dodatkowo jako funkcji kąta b. W ogólnym przypadku istnieją cztery możliwe przypadki obciążenia ukośnego i mimośrodowego. Układ a i b jest taki sam jak układ c i d. Stąd wypływa konwencja przyjętych znaków: — nachylenie wypadkowej nośności Q oznaczone przez b jest zawsze dodatnie, co sprowadza się do rozpatrzenia tylko dwóch przypadków a i c, — mimośród e jest dodatni, jeżeli składowa pozioma siły Q skierowana jest do osi fundamentu (przypadek a i b); mimośród e jest ujemny, jeżeli składowa pozioma siły Q skierowana jest od osi fundamentu (przypadek c i d). Nośność spoistego podłoża co + 0) pod ławą fundamentową, określoną w oparciu o stany graniczne dla obciążenia ukośnego i mimośrodowego, można wyrazić wzorem qgr, gdzie: a — długość fundamentu, m, [więcej w: podłogi drewniane,kostka brukowa libet, taśmy transportujące ]